Opis: Le temps d'une escale: Reżyseria: Jean-François Naud. Z Keesem Bakkerem. Dokument opowiada historię niewidzialnych żeglarzy, małych rączek globalizacji. „Równie piękną sztuką jest umieć zachowywać się wobec ludzi, jak umieć zachowywać się wobec statków” To zdanie pisarza Josepha Conrada dobrze pasuje do powołania domów dla marynarzy. Przez port La Rochelle-Pallice przez cały rok przepływa 1200 łodzi, a 9000 marynarzy zatrzymuje się w klubie marynarzy, podczas gdy ładownie statków towarowych są opróżniane i ponownie napełniane kłodami, cementem, zbożami lub ciastem. papier. Na lądzie „marynarze” nie zapominają o marynarzach. W La Rochelle, jak niemal we wszystkich portach, w ramach solidarności zawsze działają stowarzyszenia, które oferują dom, miejsce będące schronieniem w nieustannym ruchu towarowym. Od ataków z 11 września 2011 r. marynarze nie mogą już przemieszczać się i opuszczać portów jak wcześniej. Dzięki Międzynarodowemu Kodeksowi Ochrony Statków i Urządzeń Portowych – czyli kodeksowi ISPS – przepływ osób w portach jest ściśle monitorowany. Podczas postojów foyer Klubu Marynarzy są więc jedynymi miejscami, w których mogą komunikować się z rodziną dzięki telefonowi za pośrednictwem klubowej sieci WIFI lub zakupowi karty SIM i dobrze się bawić spędzając wieczór poza łodzią.